zamandan geriye biz kaldık eksilerde çoğalan bir yalnızlık biz kaldık yani siz onlar da vardı pek sevilip sayıldık, siyasetten evvel komşuluklarla anıldık biz kaldık yani siz biraz eskiyen [...]
şimdi kırık bir mavidir bir incirle bağdaş yollar, sağ tuşla durmadan yenilenen o ismi anılmayan çiçek anılmayan kırmızı kasımdı hani ansızın hatırlamıştınız bir sabah. biriken bir kadının sesi [...]
-Emrah Ateş’e zamanı kıran sesinde gecenin bir sigara tutuşur soluğuna gözleri bir sokaktan geçen hayatın ezberi kırık dökük evlerin birinde memleketlisidir, yalnızlığın İstanbul kadar da [...]
-gözlerimi seyrediyorum umarsız bir gökyüzü yükseliyor soluğumdan bir cinayet işleniyor âh sesinde iki sokak ötede- ellerimi alıyorum ellerime çocukluğumu arıyorum kabuklarımı soyuyorum barbunya, [...]
Aynı yerden iki kez kırılan bir kemiği andırıyor uyandığım tüm sabahlar. Sararmış aynalar kırıyorum yüzümü yıkarken Yüzüm asılan çerçeveden çıkıyor o an Bir intihar girişimi gibi gülümsüyorum [...]
bir taş bağıra bağıra denizi boyluyor kuş sekişi bir ses geçmişte çün ayağa takıldı mı mistik bir gülüş ağızlarda çiçekler çocukluktan ufalanan seslerin hanımlar, beyler körler, topallar, [...]
